Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտը նշանակում էր ռասայական գիտության մահ։ Մինչև 1930-ական թվականները կենսաբանների և մարդաբանների համար համեմատաբար ընդունելի էր հավատալ ռասաների միջև բնածին տարբերություններին: Շատերը ենթադրում էին, որ որոշ խմբեր գերազանցում են մյուսներին: Միայն պատերազմից և Հոլոքոստից հետո էր, որ աշխարհը վերջապես երես թեքեց հետազոտության այս վտանգավոր ոլորտից:
Պատերազմից հետո մարդիկ տարբեր կերպ էին մտածում ռասայի մասին: Մարդաբանները ցույց են տվել, որ այն, ինչ մենք համարում ենք ռասայական տարբերություն, իրականում մշակութային և լեզվական տարբերություն է: Գենետիկները, սկսած Ռիչարդ Լևոնտինից 1972 թվականին, ցույց են տվել, որ գենետիկական տատանումների ավելի քան 90 տոկոսը, որը մենք տեսնում ենք մարդկանց միջև, գտնվում է մեր օգտագործած ռասայական կատեգորիաների մեջ: Միևնույն ռասայից լինելը պարտադիր չէ, որ երկու մարդ գենետիկորեն ավելի նման լինի միմյանց, քան նրանցից որևէ մեկը այլ ռասայի որևէ մեկի հետ: Ռասան այսօր նկարագրվում է որպես սոցիալական կառուցվածք, որի ուսումնասիրությունը սահմանափակվում է սոցիալական գիտություններով, որպեսզի մենք կարողանանք հասկանալ պատմական և ժամանակակից խտրականության հետևանքները: Մի քանի գիտնականներ, ովքեր շարունակում էին հրապարակայնորեն պնդել կենսաբանական ցեղերի գոյության մասին, հաճախ եղել են հարգանքի եզրին: Կալիֆորնիայի Սթենֆորդի համալսարանի Նոբելյան մրցանակակիր ֆիզիկոս Ուիլյամ Շոկլին էր, ով ցանկանում էր, որ ԱՄՆ-ում սևամորթ կանայք կամավոր ստերիլիզացվեն:
Աշխարհում տարածված ամենախնդրահարույց խտրական պահվածքը վերաբերում է սևերին՝ կապված մաշկի գույնի հետ և ասիական պետությունների բնակիչներին՝իրենց երկրին ու ծագմանը բնորոշ արտաքինի համար: Քիչ չեն նաև կրոնական խտրկանությունները:Այժմյան աշխարհում կոչերն ու խտրականության դեմ պայքարներն անասելի շատ են,բայց նախկինում ցանկացած բողոք խտրականության վերաբերյալ բավականին մեծ, բացասական արձագանք էր ստանում, և կարող էր հասնել ծայրահեղ պատիժների: Մեր ժամանակներում մարդկանց իրավունքներ անհամեմատ ավելի շատ են: Սակայն Երբեմն հենց այդ իրավունքները չարաշահվում են և լինում են այնպիսի դեպքեր, ինչպիսիք արդեն ազդում են մյուս բնակիչների վրա, ովքեր բացարձակապես մասնակցություն չեն ունենում ոչ մի հավաք-բողոքների: Հավասարության մասին օրենքը սահմանում է խտրականությունը: Ռասիզմ և ատելության այլ ոճրագործությունը հանցագործություն է,որը դրդված է զոհի որոշակի որակի նկատմամբ նախապաշարմունքով կամ թշնամանքով։Նման հատկանիշները կարող են լինել կրոնը,համոզմունքները,սեռական կողմնորոշումը,գենդերային ինքնությունը,գենդերային արտահայտությունը,հաշմանդամությունը կամ այլ նմանատիպ հատկանիշներ:Ատելության հիմքով հանցագործությունը կարող է ուղղված լինել անձի,խմբի,սեփականության,հիմնարկի կամ նրանց ներկայացուցիչների դեմ։Ատելության հիմքով հանցագործությունները կարող են լինել,օրինակ,բռնությունը,զրպարտությունը,սպառնալիքները,ոտնձգությունները,ահաբեկումը կամ վնասելը: Եթե դուք ատելության հողի վրա կատարված հանցագործության զոհ եք,ապա այդ մասին տեղեկացրեք ոստիկանություն:
Նարօտ Դավթյան 