Տաղարան
- Ինչքան որ հուր կա իմ սրտում – բոլորը քեզ
- Ամռան անուշ, հուրհրատող տո՛թ ես ջան
- Երազ տեսա, Սայաթ-Նովեն մոտս էկավ սազը ձեռին
- Աշուղ Սայաթ-Նովի նման՝ ես երգ ու տաղ պիտի ասեմ
- Ես մե անգին գոզալ տեսա – Գյուրջստանի քաղաքումը
- Կուզեմ հիմի փչե զուռնեն – հարբած ըլիմ մինչև էգուց
- Ես մե հարբած դուքանդար եմ – դուքանիս մեջ բան չմնաց
- Մե ձեռիս արաղ է, մեկելը գինի
- Ինչքան զանգ են տալիս – իմ միտն ես գալիս
- Էսօր մեր փողոցով անցար – շրթերդ գինու թաս էին
- Շրթերդ կրակով լիքը օսկեջրած չինի են, ջա՛ն
- Էլի գարուն կգա, կբացվի վարդը
- Հազար ու մի գիրք կարդացի – ամենից լավ տաղն է էլի
- Ինչքա՜ն կանչես ու տաղ ասես, խելքի արի՝ բա՛վ է, էլի
- Հիմի շատ են երգիչները – հոգու ուզած տաղը չկա
- Երբ էս հին աշխարհը մտա ես տաղով, սազով – քամանչով
- Բախչովն անցան, բույր շնչեցին, ափսոս, որ վարդը չտեսան
- Հիմի անտուն ման եմ գալիս, գիշեր-ցերեկ երգ եմ ասում
- Աշխարհիս մեջ ես էլ մե օր կանցնեմ անդարձ ու կերթամ
- Հայաստանին (Հազար ու մի վերք ես տեսել – էլի՛ կտեսնես)
- Ես իմ անուշ Հայաստանի
Ինչքան որ հուր կա իմ սրտում – բոլորը քեզ
Բոլորիս էլ դուր են գալիս այն բանաստեղծությունները, որոնք մեզ հոգեհարազատ են։ Իհարկե այս շարքում բանաստեղծությունների մեծ մասը ինձ դուր եկան, բայց սա էր ամենահոգեհարազատը։